αρμόνιση

η (και -σις, [-εως])

η εναρμόνιση, ο συντονισμός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αρμονίζω. Ο όρος αρμόνισις μαρτυρείται από το 1895 από τον Σ. Σπάθη στην εφημερίδα Ακρόπολις].